Exhibition of Video Art Works Co-produced by Factory TT
Aria Art Gallery, Tehran, Iran
Sparks and Crackles in My World: free download books in PDF
A Project by Shahram Entekhabi
Participaiting artists: Fatemeh Attaran Iraj, Mahtab Abdolmaleki and Mona Rahnemay HelaliFactory TT's Video Art Collection (scroll down for Farsi)
The exhibition entitled Sparks and Crackles in My World features the works of three emerging Iranian female artists, Fatemeh Attaran Iraj, Mahtab Abdolmaleki, and Mona Rahnemay Helali, who reside and work in Iran. These artists employ videos and their personal materials to represent their time, everyday experiences, and observations. This form of expression captures transitory moments while also serving as a reflection of society and its current condition. The videos on display provide insight into the truth of contemporary society, particularly in Iran, with an emphasis on globalization and women's issues.
The exhibited videos and the works in progress serve as a medium for documenting and collecting social moments and as an introduction to contemporary video art in Iran that can be exhibited in Europe and other countries. The selection of artists for this exhibition was conducted through the From Idea to Exhibition workshops organized by Aria Art Classes in Tehran, Iran. These workshops, led by artist Shahram Entekhabi, aid artists in creating artworks based on their skills and in collaboration with Entekhabi. The resulting videos form part of the Factory TT video art collection. The workshops not only facilitate the brainstorming of ideas but also the development of content and co-production and exhibition of artworks, leading to the enhancement of artists' skills. The selection of artists for this exhibition aims not only to showcase their work but also to introduce the possibilities of moving images and promote media-art processes. This is a crucial objective for Entekhabi and Salimian, who are well-versed in the early stages of feminist video art. They seek to address questions about gender maps and encourage artists' observations on social and historical issues.
Asieh Salimian, the project's curator, collaborates with Shahram Entekhabi to expand Factory TT's activities and productions related to the video collection. These productions are featured in exhibitions that focus on contemporary and video art. It is important to note that the works produced by the artists in this project relate to the reality of life in contemporary Iran, reflecting various themes in which women often appear as protagonists. The exhibition also highlights that egalitarian forces and the ubiquitous capitalist beauty industry pose a threat to everyone.
بانگ و شراره های جهان من
هنرمندان این نمایشگاه از طریق مدیوم ویدئو و متریالی که در اختیار دارند، زمانه، محتوا و مشاهدات روزمرهی خودشان را بهتصویر کشیدهاند. میتواند نگارش لحظه و مانند یک آینه، بازتابی از جامعه و شرایط کنونی آن باشد. درواقع این ویدئوها، مجموعه مستندی از حقیقت جامعهی امروزی به ما ارائه میدهند، مخصوصاً در ایران و در ارتباط با جهانی شدن و موضوعاتی در ارتباط با مسائل زنان. تمام ویدئوهای نمایش داده شده و همچنین آثار درحال تولید را میتوان مانند یک رسانه که لحظات اجتماعی را ثبت و جمعآوری کرده، بهعنوان معرفی هنر ویدئوی معاصر ایران درنظر گرفت و آنها را در اروپا و سایر کشورهای دنیا بهنمایش درآورد.
طبق روند سالهای پیش، هنرمندانی از طریق مجموعه ورکشاپهای "از ایده تا نمایش" که در محل آموزشگاه آریا برگزار میشود و شهرام انتخابی هدایت و تدریس آن را بر عهده دارد، جذب، تا با توجه به توانمندیهای خودشان و همینطور همکاری با ایشان، بهعنوان یک هنرمند بینالمللی، با پیشینهای ۲۲ساله و حضور مداوم در نمایشگاهها که دیدگاه و تجربهی خودش را به هنرمندان منتقل مینماید، آثاری را تولید کنند. امری که نهتنها در ایدهپردازی بلکه در پرورش محتوا و درنهایت اجرا و بهنمایش گذاشتن آثار، مسیر مورد نظر را طی و توانمندیشان را تقویت میکند
همینطور آسیه سلیمیان، کیوریتور پروژه با همکاری شهرام انتخابی، فعالیتهای فکتوری تیتی و تولیداتی که مربوط به کالکشن ویدئو فکتوری هستند را گسترش میدهد و به این شکل، آثار در نمایشگاههایی با محوریت هنر معاصر و ویدئوآرت معرفی میشوند
مونا رهنمای هلالی
اینجا محل تبلیغ شماست
در ویدئوی "اینجا محل تبلیغ شماست"، شاهد پرفورمنس کاراکتر زنانهای با جعبهای کلاژ شده از آگهیهای تبلیغاتی روز در مکانهای پرتردد شهر تبریز و طبیعت اطراف آن هستیم. این کاراکتر سمبلی از انسان مدرن تبلیغاتزده است. نیازهای سطحی و القاشدهی عجین با نظام سرمایهداری را حمل میکند و نحوهی زیست و بینش انسان معاصر را بهرخ میکشد. در اثر حاضر، رهگذران عادی غرق در افکار و زندگی روزمره، بدون تصمیم قبلی برای دیدن یک اجرای هنری، بهناگاه با شمایل ناآشنایی مواجه میشوند. چنین تجربهای در هر مخاطب فرصت تداعی اندیشگی و چالش ذهنی بههمراه میآورد و منجر به واکنشهای مختلف میشود. کاراکتر درنهایت جعبه را از سر بیرون میکشد و فرصت آنالیز شرایط و نیازهایش را به خود میدهد. انسان امروز بهواسطهی کلانروایتهای زیست سرمایهداری، شاهد ازدست رفتن طبیعت، زبان شاعرانگی و فولکلور الهامبخش خویش است. در اینجا از ملودی عاشقانهی سارای، (یکی از معروفترین ترانههای فولکلوریک در فرهنگ آذربایجان «ایران») استفاده شده است، سارای، نماد عشق و پاکیای است که سرانجام بهجای پذیرش ظلم، پاکدامنی و عشق خود را تسلیم امواج خروشان رود میکند. وارونگی و کنتراست زبان و لحن آگهیهای امروز و زبان الهامبخش و شاعرانهی بومی و طبیعت بکر، لایهای دیگر به این اثر میافزایند
فاطمه عطاران ایرج
، باهمستان یک گروه است که تلاش میکند به جغرافیای محل زندگیمان نگاهی دوباره بیندازد و چیزی را که در جای دیگری بهدنبالش هستیم در خودمان بیابد. ما برای دیده شدن هرچه بیشتر آنچه که داریم تلاش میکنیم. ما میخواهیم یک نوع گرافیک محلی برای تولیدات کوچک شهرمان تولید نماییم تا برای آنها تبلیغ کنیم. در شهر ما که فروشگاههای زنجیرهای با سرمایهی کلانشان هر روز بیشتر میشوند ما به کسبوکارهای کوچک نگاه میکنیم و بهاندازهی توان خودمان در مقابل سرمایهداری میایستیم. ما معتقدیم هر جغرافیا با ساکنانش میتواند شیوهی خود را برای زندگی بیابد. ما در کارمان به محیط زیستمان اهمیت میدهیم، با تولید زباله مخالفیم و به بازمصرف چیزها معتقدیم. ما میخواهیم مشتریهای بالقوهی محصولاتی که برایشان تبلیغ میکنیم را در جریان تولید روند تولید قرار دهیم تا ببینند که چه کسانی و از چه طریقی، چیزهایی که قرار است مصرف کنند را تولید میکنند. ما نمیخواهیم فرهنگ و طبیعتمان رفتهرفته به چیزی تبدیل شود که با آن بیگانهایم
مهتاب
پازل
"نگاه دیگری" بر ما و نظارت و کنترلی که بر یکدیگر داریم، در ذهن، احساس، باور و کنش ما رسوب میکند. خروجی آن، احساسات و رفتارهایی هستند که سطحیترین محصول کارخانهی درونی ذهنمان است. اینکه آیا اساساً ما بدون "دیگری" معنایی داریم؟ ما تا کجا حاصل انتخابهای خودمان هستیم؟ این به نظرم یک پروژهی تمامنشدنی است. در یک سال گذشته سعی کردم روشهای تازهای برای این چالشها پیدا کنم. ازطرفی مایل بودم دیگران را هم به این مواجهه با "نگاه دیگری" و "نگاه خود بر دیگری" دعوت کنم تا بدانم آیا این قالبهای ازپیش آماده ما را میرنجاند... خشمگین، کلافه و عصبی میکند یا خیالمان را راحت میسازد و کارت برنده علیه دیگران به دستمان میدهد؟ ازاینرو در سوشال مدیا از مخاطبان سؤال کردم که چه کنترلهایی ازطرف دیگران برایشان ناراحتکننده بوده است.
پاسخها بسیار شبیه به هم بودند