Upgrade

A video-based group exhibition as the result of a workshop on Video-Art History by Shahram Entekhabi

      

13 - 16th September 2019, Mahe Mehr Gallery, Tehran, Iran

 

Conception and curating Shahram Entekhabi and Asieh Salimian

Participating artists: Anahita Aghataher ; Negar Alemzadeh gorji ; Roja Behravesh ; Padideh Farzan ; Sanaz Khodadad ; Ashkan Shokri ; Neda Tabrizi ; Nazanin Zadmehr

scroll down for Farsi

Supported by: Mahe Mehr Institute & Factory TT / Collection 

15th Sept 2019
Panel discussion with: Shahram Entekhabi, Behnam Kamrani, Shahab Mirzaean

 

آپگرید

ایده و کیوریتور شهرام انتخابی
دستیار کیوریتور: آسیه سلیمیان

هنرمندان: آناهیتا آقاطاهر ; رجا بهروش ; ندا تبریزی ; ساناز خداداد ; نازنین زادمهر ; اشکان شکری ; نگار عالمزاده گرجی ; پدیده فرزان

بیست و دوم تا ۲۵ شهریور ۱۳۹۸
گالری ماه مهر، تهران ، ایران  

آپگرید پروژه‌ای است که آغازش با مروری بر تاریخ ویدئو و جدیدترین تحولات هنر معاصر، در سطح بین‌المللی همراه بوده است. شکل‌گیری گروه‌های پژوهشی/ کیوریتوری و طی مراحل پیش‌تولید ویدئوآرت، برای نمایشگاهی متکی‌ به‌ انسجام و پیوستگی و حفظ هماهنگی ایده‌های هنرمندان؛ مسیری بود که در موسسه‌ی ماه‌ مه» طی شده است. این آثار در یک استودیوی فیلمبرداری و همچنین مناطق مختلف شهر، تولید شده و درنهایت، آثار منتخب به‌ نمایش گزارده می‌شود

این رویداد، متمرکز بر آثار جدید هنرمندان جوانی است که در ماه‌های اخیر، با همکاری شهرام انتخابی و کلکسیون فکتوری تی تی ، خلق و تولید شده‌اند – در این پروسه، علاوه بر کاوش در مورد امکانات فنی رسانه، سوالات مربوط به محتوا، اهمیت ویژه‌ای دارند. هدف از برگزاری رویداد آپگرید، نمایش دغدغه‌ها و مشغولیات ذهنی هنرمندان جوان ایرانی است که می‌توان آن را یک عکس فوری از آن‌چه در حال وقوع است، دانست. آثار این هنرمندان، از یک‌ طرف به جنبه‌های هویتی می‌پردازد و از طرفی دیگر، تقابل با موضوعات معاصر را نشان می‌دهد

پروژه / نمایشگاه  آپگرید ، نمونه‌ای از تلاش برای نمایان‌ گری تحولات در میان نسل جدیدی از هنرمندان که در تهران، زندگی و کار می‌کنند، است. درواقع، نشان‌ دادن توانائی خلاقه‌ی یک نسل، از آن‌چه برایشان مهم است
شهرام انتخابی
شهریور ۱۳۹۸

با حمایت: موسسه ماه مهر ; کلکسیون فکتوری تی تی

یکشنبه ۲۴ شهریور: جلسه ی نشست و گفت و گو با حضور شهرام انتخابی، دکتر بهنام کامرانی، دکتر شهاب میرزائیان

 

====== Exhibted Works ====== 

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Anahita Aghataher: Conflict, 2019, Hd video, 3 min., sound, color

(آناهیتا آقاطاهر ( کشمکش
انسان همواره با خود در جدالي تمام نشدنی است برای پاسخ به یک پرسش ساده : می توانم یا نه ؟ هجومی از افکار منفی را تجربه می کنیم که یک صدا می گویند نمی توانی و یک صدای آرام که از اعماق وجود می گوید می توانی فقط امتحان کن.... این صدای لرزان چقدر می تواند با آن فریاد رسا مبارزه کند ؟ این پاسخی است که به هر فرد بستگی دارد
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Negar Alemzadeh gorji: Solitude, 2019, video installation: Hd video, 3:06 min., sound, color and mixed material

(نگار عالمزاده گرجی ( خلوت
ایده اصلی که منجر به ساخت ویدیو "خلوت" شده است، بودن زنان ایران در طول تاریخ در پس پرده و اندرونی می باشد ، و محیطی که بهانه خلق آن امنیت بوده است تبدیل به مخفیگاهی برای سواستفاده از ساکنینش و حذف آنان از جامعه بوده. این سو استفاده ها به دلیل ملاحظات اجتماعی و خانوادگی، مشکلات روحی و روانی قربانیان، و ترس فریادهای پرده نشینان همان پشت‌ پرده باقی مانده و علنی نگردیده ولی با بازتابهای فراوان در جامعه و انتقال نسلی دیده می شود . هرکدام از این دست ها می تواند یک فریاد باشد و یا تمنای کمک و... دست ها و فریاد هایی که در هم تنیده و به یکدیگر پیوسته اند
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Roja Behravesh: Time Changes, 2019, Hd video, 10 min., sound, color

(رجا بهروش (تغییرات زمانی
در طی ۳ دهه اخیر خیابان محیط زندگی ام توسط ماشینها با صدای رفت و آمد و بوقشان اشغال شده است. ۲۰الی ۳۰ سال پیش ، در این خیابان صدای بازی کودکان و صداهای دلنشین دیگری هم به گوش می رسید. اما امروزه روابط انسانی جایشان را به زشت ترین و بد قواره ترین شکل ممکن به ماشینها داده اند.کوچه ها و محله ها هویت انسانیشان را از دست داده اند و برای ماشین ها طراحی می شوند . دیگر در میان این شلوغی ها نه اثری از بازی بچه ها هست ، نه صدای حیوانات و نه زوزه باد لای درختان . از همه اینها فقط خاطراتی خوشایند باقی مانده است
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Padideh Farzan: The Knot, 2019, Hd video, 8:00 min., sound, color

(پدیده فرزان (گره
امروزه با بزرگ تر شدن شهرها، در تعاملاتمان با ديگران در زندگی روزانه، مشاهده می کنيم که روابطمان با وجود ظاهری مناسب دارای چالش ها با پيچيدگی های نهفته است که سنگينی آن، کليت زندگيمان را تحت تاثير خود قرار می دهد
با توجه به اين موضوع، من در ويدئو چيدمان "گره" با نمايش بازی يک فرد با اشخاص مختلف که در حلقه ای بسته ميان دو شخص شکل می گيرد و همراه با شادی های تصنعی، از حالتی سايه وار به وضوح می انجامد، به اين مسئله اشاره دارم که، ما با شروع بازی که دارای قوانين و چهارچوبهای مشخص شده از نظر خودمان است٬ به کشمکش ها و تعارضات خود با ديگران می افزاييم و همواره سعی داريم روابطمان با ديگران را مطابق با اصول خودمان پيش ببريم و بازی را به نفع خود تمام کنيم. در چنين شرايطی به تدريج، با امتداد و ايجاد روابط پيچيده وسعی در نفوذ در آن و ايجاد گره ها يی که خود، خواهان آن هستيم، با بسته شدن دست هايمان در اين مسير مواجه می شويم. در نتيجه اين کشمکش ها ما با اصرار ورزيدن در بازکردن گره ها توسط خودمان، بزرگ ترشدن گره را خواهانيم و ناخواسته روابط پيچيده تری را تجربه می کنيم که در شب، در تاريکی ها با تکرار و بزرگ جلوه شدن آن در ذهن و درونمان ماندگار می شود
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Sanaz Khodadad: This is not a landscape, 2019, Hd video, 8:15 min., sound, color

(ساناز خداداد (این یک منظره نیست
داستان این پروژه جستجوی مفهوم مفقود منظره در فضای شهری معاصر است. مفهومی که در تهران معاصر در مقابل انبوه ساختن ها و دوباره ساختن ها، گاه به ترکیبی از رنگ و کلمه تقلیل می یابد تا بازتولید منظره ای باشد که نیست. تلاشی برای دوباره دیدن شهری که در ان مفهوم منظره جایش را به دیوارهایی می دهد که روز به روز بلندتر می شوند و بخشی از مناظرمان را میسازند؛ پشت حصارهای آبی و سفید شهر، با آسمان کمتر، زمین خالی تر
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Ashkan Shokri: White Noise, 2019, Hd video, 2:02 min., sound, color

(اشکان شکری (نویز سفید
کلمات امواجی هستند که منجر به تغییر افکار به هر نحوی میشوند ؛ سیاست هوش کنترل جمعی و افراد متحد یک جامعه فرمانبردار هوش سیاسی می باشند از این رو گزینش جملات و کلمات موفق فرمان برداری افکار ها و صورت کلی جامعه را به همراه دارد ؛ در رسانه نو مبنای گزینش کلمات را بر پایه سخنرانی سیاستمداران موفق جامعه قرار داده ایم و سعی در نمایان کردن اسارت خود خواسته انسان در برابر کلمات هستیم
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Neda Tabrizi: Beauty, 2019, Hd video, 13:43 min., sound, color

(ندا تبریزی (زیبائی
نظام سرمایه داری و صنایع وابسته به آن مثل مد و فشن، نظام مردسالاری، نگاه سطحی و ابزاری به زنان، کلیشه های جنسیتی و عدم برابری جنسیتی همه و همه دست به دست هم میدهند تا به زنان تلقین کنند به اندازه کافی خوب نیستند و باید به استانداردهای زیبایی که بیشتر برای زنان تعریف میشود نزدیک باشند تا زیبا و جذاب و دوست داشتنی باشند. در این اثر موضع انتقاد خود را به جامعه، فشار رسانه ای و تبلیغات و تاثیر آن بر زنان پرداختم
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Nazanin Zadmehr: Equivalent to three-quarters of the truth, 2019, video installation: Hd video, 2:30 min., sound, color and painting on canvas

(نازنین زادمهر ( معادل سه چهارم حقیقت
با توجه به نابودی بستر هر روزه گیاهان و تخریب مکان های رشد آنها به دست انسان، این پرسش را مطرح می کنم که اگر اینبار گیاهان دست به تخریب اماکن و وسایل راحتی انسانها بزنند،چه رخ می دهد؟ به خانه ها و مکان های امنی بیایند که انسانها برای خود ساخته اند؟ درست همان کاری که ما انسانها با گیاهان و زندگی آنها انجام داده ایم! و مکانهای رشد آنها را که حتی برای زندگی ما موثر و سودمند هم بوده، نابود کرده و طوری انجا را دگرگون کرده ایم، تا خود بتوانیم ان مکان را تصاحب و به راحتی در ان زندگی کنیم
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––